I fshehur në veri-lindje të Elbasanit, disa kilometra larg qendrës së qytetit, qëndron një dëshmitar i qetë i shekujve – Rrapi i Mansit. Ky monument natyror mban në emër një histori të lidhur ngushtë me rrugën antike Egnatia, e cila në shekujt II-IV përshkonte këtë zonë përmes luginës mes Teqes së Madhe dhe Krastës.
Në këtë vend besohet se ndodhej një stacion pushimi i njohur si “mansio”, nga ku vjen edhe emërtimi i sotëm.
Rrapi i Mansit ka pasur një rëndësi të veçantë në jetën sociale e kulturore të qytetit. Për dekada me radhë, ai ka qenë vend dëfrimi dhe çlodhjeje, sidomos gjatë festimeve të *Ditës së Verës*, që organizohen çdo vit më 14 mars – një traditë e thellë në identitetin elbasanas.
Edhe pse sot nuk ruan më përmasat e dikurshme për shkak të degradimit natyror, ai vlerësohet të jetë mbi *600 vjeç*, duke mbetur një simbol i qëndrueshmërisë dhe trashëgimisë së qytetit.
Një pikë takimi mes rrënjëve historike dhe shpirtit festues të Elbasanit.
