TIRANË, 6 maj/ATSH/ Si sot 615 vjet më parë lindi Heroi ynë Kombëtar Gjergj Kastriot Skënderbeu, djali më i vogël i Gjon Kastriotit dhe i princeshës Vojsava, fëmija i fundit midis 4 djemve dhe 5 vajzave. Ai lindi më 6 maj 1405 në Dibër.
Ministrja e Kulturës, Elva Margariti solli në vëmendje figurën e heroit tonë kombëtar, Gjergj Kastriot Skënderbeu, i cili lindi 615 vite më parë. “E kujtojmë me grupin skulpturor “Skënderbeu dhe populli”, në Muzeun Historik të Krujës, realizuar nga mjeshtri Janaq Paço dhe skulpturori Genc Hajdari”, thotë ajo.
Anëtar i familjes fisnike të Kastriotëve, ai u dërgua si peng në oborrin perandorak osman, ku u arsimua dhe hyri në shërbim të sulltanit për njëzet vitet e ardhshme. Ai u ngrit sipas gradave, duke kulmuar në emërimin si sanxhakbej i Sanxhakut të Dibrës në vitin 1440. Në vitin 1443, ai i braktisi osmanët gjatë betejës së Nishit dhe u bë sundimtar i Krujës, Sfetigradit dhe Modriçit. Në vitin 1444, ai u emërua prijës i Besëlidhjes së Lezhës, që bashkoi fisnikërinë shqiptare në territorin ku sot shtrihet Shqipëria.
Përkundër vlerave të tij ushtarake, ai nuk ishte në gjendje të bënte më shumë se sa të mbante zotërimet e tij brenda një treve shumë të vogël në Shqipërinë e Veriut, ku ndodhën pothuajse të gjitha fitoret e tij kundër osmanëve. Skënderbeu zhvilloi luftë mbrojtëse, dhe për 25 vjet, nga viti 1443 deri në vitin 1468, ushtria 10 000-anëtarëshe e tij luftoi e fitoi kundër forcave osmane, të cilat ishin vazhdimisht më të mëdha dhe më të furnizuara, gjë për të cilën fitoi admirim edhe në Europën Mesjetare.
Në vitin 1451, Skënderbeu nënshkroi një traktat me Alfonsin e Napolit për të siguruar një aleancë mbrojtëse, edhe pse ai mbeti një sundimtar de facto i pavarur. Në vitet 1460–61, ai mori pjesë në luftërat civile të Italisë në mbështetje të Ferdinandit I të Napolit. Në vitin 1463, ai u bë komandanti kryesor i forcave kryqtare të papa Piut II, por papa vdiq ndërsa ushtritë ende po mblidheshin. Së bashku me venedikasit ai luftoi kundër osmanëve gjatë Luftës osmano–venedikase të viteve 1463–79, deri në vdekjen e tij në janar të vitit 1468.
Aftësitë ushtarake të Skënderbeut përbënin një pengesë të madhe për zgjerimin osman, dhe ai u konsiderua nga shumë njerëz në Europën Perëndimore si një model i rezistencës së krishterë ndaj myslimanizmit. Sot, ndër shqiptarë, Skënderbeu njihet si heroi kombëtar i tyre, trashëgimia e të cilit është e dukshme në të gjithë trevat shqiptare. z.tosku/r.e/
