Kur Annie mori një telefonatë pasditen e një të premte në mars të këtij viti, ajo ishte rrugës për të marrë vajzën e saj nga shkolla.

Djali i saj në fillim të të njëzetave, po lirohej me efekt të menjëhershëm nga njësia e shëndetit mendor Wotton Lawn në Gloucester, ku ai trajtohej në njësinë e kujdesit intensiv psikiatrik.

“Ai po lirohet nga spitali si i pastrehë,” tha anëtari i stafit, ndërsa Annie dëgjonte. Ajo tha se do të bënte një kërkesë, kështu që iu lut atyre të mos e lironin të birin dhe të vijonin trajtimin, pasi kjo mënyrë veprimi do të ishte potencialisht fatale për të.

Asaj iu tha se ai dyshohet se kishte sulmuar një pacient tjetër dhe e mohoi diçka të tillë. Mirëpo, kryesorja qëndronte se prej ditësh, spitali e kishte paralajmëruar nënën se ishte koha që ai të largohej.

I riu, ne do ta quajmë ‘Xhoni’, tregoi se kishte mendime vetëvrasëse. Përgjigja e tij konfuze ndaj asaj që po ndodhte ishte se ai donte “eutanazi”. Annie paralajmëroi stafin se nuk mund të shkonte atje për ta marrë djalin e saj, sidoqoftë ata vazhduan me procedurat për shkarkimin.

Anëtari i stafit i tha Xhonit: “Ne do të të lëshojmë zyrtarisht në orën katër e gjysmë këtë pasdite. Pra, nuk do të jesh pacient në këtë repart në orën katër e gjysmë.

Dhe nëse refuzoni të largoheni, do të konsiderohet shkelje dhe policia do t’ju largojë.”

Pasi kishte kaluar koha e shkarkimit, Annie e thirri në telefon përsëri djalin e saj. Nuk kishte asnjë përgjigje – derisa përfundimisht një kalimtar rasti iu përgjigj në telefon. Një grua i tha Annie se djali i saj ishte plagosur rëndë dhe po trajtohej nga mjekët, pasi u hodh nga një urë.

“Pra, atij në thelb i ishte thënë të dilte nga spitali mendor dhe dy minuta më vonë, ai është në shina,” thotë Annie. “Ai sapo doli nga dera, u hodh me kokë nga një urë. Ai theu kafkën, dëmtoi rëndë fytyrën, pati një hemorragji në tru, theu krahët dhe këmbët dhe shpoi shpretkën”.

Në mënyrë të pabesueshme, ai mbijetoi. Atë mbrëmje, anëtarët e stafit të Wotton Lawn lanë disa nga gjërat e Xhonit jashtë ambienteve të psikiatrisë që t’i merrte Anni.

Ajo thotë se askush nuk foli me të. Në javët para këtij momenti, Annie kishte folur tashmë me Sky News sepse ndjeu se djali i saj nuk po merrte trajtimin ose kujdesin e duhur në Wotton Lawn. Ajo tha se pavarësisht se ai ishte i ndarë sipas Aktit të Shëndetit Mendor, ai shpesh po zhdukej nga spitali.

Ajo thotë se nuk ishte në gjendje të shihte planin e tij të kujdesit dhe se mjekët e dekurajuan atë të komunikonte me ta. Ajo pretendon se një konsulent madje e kërcënoi se do t’i bllokonte emailet e saj, pasi ajo i tha se donte t’i shkruante shqetësimet e saj me shkrim.

Në atë periudhë, ne mblodhëm historitë e disa familjeve dhe pacientëve të tjerë që kishin qenë kohët e fundit në spital dhe përvojat e tyre i bënin jehonë asaj të Anit.

Në foto: E ëma e pacientit që u hodh nga ura. Hanks tha se ajo u lut që i biri të ripranohej në spital

Stafi i dha tableta pacientit pavarësisht rrezikut të mbidozës

Heidi Hanks ishte në Wotton Lawn për një periudhë prej tetë javësh në fund të vitit 2022 në 2023. Bashkëshorti i saj John thotë se ai nuk kishte kontakt me spitalin përgjatë kohës që ajo ishte nën kujdesin e tyre.

Ai tha: “Unë kurrë nuk e kam parë planin e saj të kujdesit, nuk kam folur kurrë me një mjek. Telefonova spitalin për të thënë, “çfarë është përparimi, çfarë po ndodh? Unë kurrë nuk kam marrë asgjë gjatë gjithë kohës që ajo ishte atje.”

Heidi do të zhdukej nga ambientet e spitalit dhe një herë u gjet nga një anëtar i publikut duke ecur nëpër shina treni. Ajo thotë se kur u kthye, askush nuk e pyeti për atë që kishte ndodhur.

Heidi thotë se edhe ajo u shkarkua shumë shpejt. Ajo u kthye të nesërmen duke u lutur që të ripranohej sepse zërat në kokë i thoshin të merrte një mbidozë. Mirëpo pavarësisht kësaj, asaj iu tha të shkonte në shtëpi dhe ia dhanë të pinte tabletat me të cilat kishte thënë se do të merrte një mbidozë.

Ajo gëlltiti pilulat, jashtë spitalit, dhe i shoqi e mori menjëherë dhe e çoi në urgjencë.

Stafi u fotografua duke fjetur në karriget e tyre

Sky Neës ka marrë fotografi të disa anëtarëve të stafit duke fjetur në karriget e tyre në pjesë të ndryshme të spitalit. Këto foto janë bërë nga pacientë të cilët thonë se ata anëtarë të stafit duhet të ishin vigjilentë dhe të mbanin një sy tek njerëzit që kishin nevojë për kujdesin e tyre.

Në foto: Pamjet e marra nga Sky News tregojnë stafin e spitalit psikiatrik që fle gjumë

Një pacient tjetër, të cilin ne do ta quajmë ‘Xhemi’, thotë se ai nuk ishte vëzhguar siç duhet dhe pavarësisht se supozohej se kishte kujdes gjatë gjithë kohës, mundi të hipte në çatinë e spitalit dhe të hidhej nga ajo.

Në foto: Pamjet e marra nga Sky News tregojnë stafin e spitalit psikiatrik që fle gjumë

“Nuk isha në një vend të sigurt”

Jamie i tha Sky News: “Kam thyer të dyja këmbët, kyçet e dorës, krahun kurrizin dhe legenin.

Po dëgjoja zëra dhe duhet të isha në një vend të sigurt, ku nuk mund të dal dhe nuk ka çati nga e cila mund të hidhesha. Por unë nuk ndodhesha fare në një vend të sigurt.”

Ai thotë se më së shumti për të kujdesej personeli i papërvojë i agjencisë ose sportelit dhe ishte i izoluar nga familja e tij.

Një raport i Komisionit të Cilësisë së Kujdesit për spitalin zbuloi se njësitë e kujdesit intensiv psikiatrik kishin rreth 32% të vendeve për pacientët të lira dhe “norma të larta të stafit të sportelit dhe agjencisë”.

Shërbimi u vlerësua në përgjithësi si ‘i mirë’. Sidoqoftë, Komisioni i Cilësisë së Kujdesit gjithashtu gjetën se shumica e të afërmve “nuk kishin marrë informacion ose nuk ishin përfshirë në vendimet për të afërmit e tyre”.

Të gjithë të afërmit ose kujdestarët që folën me CQC thanë se “nuk u ishte dhënë mundësia për të dhënë komente”.

Një pacient ‘në gjendje të hyjë në çatinë e spitalit për vite me radhë’

Një pacient tjetër, Nicola Brokenshire, ndodhet aktualisht në Wotton Lawn. Ajo ka fotografuar veten në çatinë e spitalit në shumë raste.

Ajo thotë se ka qenë në gjendje të kalojë në të njëjtën rrugë “për vite me radhë”, duke hyrë dhe dalë jashtë spitalit gjatë një periudhe 6-vjeçare.

Në foto: Nicola Brokenshire. Ajo tha se ka qenë në gjendje të hyjë në çati në shumë raste

Edhe kur ishte në repartin psikiatrik më të sigurt të spitalit për pacientët më të rrezikuar, Nicola thotë se ishte në gjendje të hipte në çati nga një dritare dhe në një rast tentoi vetëvrasjen.

Nicola thotë se përdorimi i lartë i stafit të agjencisë do të thotë që pacientët nuk krijojnë një marrëdhënie me kujdestarët e tyre, por gjëja që e shqetëson më shumë është stafi i gjumit.

Në foto: Nicola Brokenshire në të majtë, me motrën e saj binjake Laura

“Njerëzit mund të arratisen nga spitali psikiatrik”

Joy Hibbins, nga bamirësia lokale Gloucester Suicide Crisis, është një ish-pacient në Wotton Lawn. Ajo thotë se ka kaluar muaj duke ekzaminuar hetimet që kanë treguar dështime në Wotton Lawn dhe spitale të tjera dhe megjithë mësimet marra në mënyrë të hidhur nuk po nxënë mend.

“Pacientët në disa raste kanë qenë në gjendje të kenë akses në sende të dëmshme në repart dhe kjo është diçka që ne kemi parë në më shumë se një hetim, në mënyrë tragjike. Kjo sugjeron në mënyrë alarmante se mësimi nuk është marrë nga hetimi dhe se thjesht po përsëritet.

Ajo që kemi parë hetim pas hetimi është sa shpesh njerëzit mund të arratisen nga spitali psikiatrik kur ata vlerësohen si në rrezik të lartë për vetëvrasje”- tha Hibbins, duke shtuar se: “Është një çështje e përsëritur që po vazhdon jo vetëm me muaj, por me vite, ku pacientët thjesht po mund të largohen.

Është një kërkesë që dyert e daljes të monitorohen për të parandaluar daljen e pacientëve. Por shumë shpesh aty nuk ka staf. Dhe kështu, për mua, është një problematikë menaxhimi dhe përfundimisht një çështje e menaxhmentit të lartë.”

Trust pranon “jo gjithmonë i bëjmë gjërat siç duhet”

Fondacioni Gloucestershire Health and Care NHS Trust, i cili drejton spitalin psikiatrik Wotton, tha: “Ne jemi vërtet të zhgënjyer që i dëgjojmë këto raporte dhe i kërkojmë falje kujtdo që nuk ka pasur përvojë të mirë të kujdesit tonë.

Spitali ynë në Ëotton Laën është një mjedis terapeutik dhe, ndërsa dy nga repartet në spital klasifikohen si të sigurta, shumica e pacientëve të spitalit të përgjithshëm lejohen të largohen nga ambientet kur është e përshtatshme dhe kjo menaxhohet me kujdes rast pas rasti.

Kolegët tanë punojnë shumë, shpesh në rrethana shumë të vështira, për të mbështetur pacientët tanë që të shërohen dhe të shkarkohen në mënyrë të sigurt çdo ditë, dhe ne marrim rregullisht reagime pozitive. Megjithatë, ne e dimë se jo gjithmonë i bëjmë gjërat siç duhet.”

“Ndërsa nuk mund të përgjigjemi me detaje, kontekst dhe fakte specifike për shkak të konfidencialitetit të pacientit, ne tashmë ishim në dijeni të rasteve të detajuara dhe i kemi shqyrtuar plotësisht.

Ne i marrim shumë seriozisht akuzat për personelin që flenë në detyrë dhe do të hetojmë më tej pasi të ndahen detajet e plota me ne.

Ne po rishikojmë vazhdimisht proceset dhe procedurat tona dhe do të vazhdojmë t’u flasim pacientëve dhe familjeve rreth përmirësimeve që do të dëshironin të shihnin brenda spitalit dhe të përmirësonin shërbimet tona bazuar në komentet e tyre.”- thuhet në deklaratë.

Por organizatat bamirëse kombëtare si SANE dhe MIND kanë shprehur shqetësime në rritje për gjendjen e shërbimeve të shëndetit mendor në të gjithë Mbretërinë e Bashkuar. Wotton Lawn duket të jetë një shembull tjetër ku kujdesi për pacientët po dështon.

Top Channel